De Schacht Saga – Een Duitse familiegeschiedenis
Film over de zoektocht van de Duitse dichter en publicist Ulrich Schacht.
Deze voor de VPRO gemaakte documentaire verhaalt de familiegeschiedenis van de Duitse dichter en publicist Ulrich Schacht. Hij werd geboren in de vrouwengevangenis Hoheneck in de voormalige DDR, waar zijn moeder als politieke gevangene was geīnterneerd. Zijn vader was door hetzelfde tribunaal tot vijfentwintig jaar Siberie veroordeeld. Pas vijftig jaar later hoort Schacht dat zijn vader nog leeft – hij gaat op zoek en wordt op zijn speurtocht door Moskou op de voet gevolgd door het camerateam. Met hulp van een Russische journalist was Ulrich Schacht er na jarenlang onderzoek in geslaagd Wladimir Jegorowitsch Fedotow als de man te identificeren die in 1950 , als officier van het Rode Leger, in Wismar was gelegerd. Daar had hij zijn moeder leren kennen en had hij het plan opgevat met zijn inmiddels zwangere vrouw naar het westen te vluchten. Het paar werd verraden en een militair tribunaal veroordeelde Schachts moeder tot 10 jaar werkkamp. Drie en een half jaar daarvan bracht ze door in de vrouwengevangenis van Hoheneck, waar haar zoon Ulrich werd geboren. De vader werd veroordeeld tot vijfentwintig jaar Siberië en leek van de aardbodem verdwenen.
Wat er vervolgens gebeurde, wat er over deze zaak in de dossiers van de Russische Geheime Dienst staat, wie de verrader was en hoe vader en zoon elkaar uiteindelijk op 4 april 1999 ontmoeten in zijn datsja even buiten Moskou, wordt verteld in De Schacht Saga – een spannend gedraaide en dramatische film die verder gaat dan alleen maar een Russische-Duitse familiegeschiedenis. Het laat een noodlotsdrama zien van mensen die gemangeld werden tussen de twee grote totalitaire systemen uit de twintigste eeuw.
Persreacties
Die Magdeburger Volksstimme, 30 oktober 2002
‘Der Film erzählt von Begegnungen in Bildern, die von Spannung knistern. Es ist nicht nur die Ungewissheit ûber das Ergebnis dieser Reise, die die Ablãufe vor der Dokumentarkamera zu einem Thriller macht. Es ist auch das Licht , der gewãhlte Bildausschnitt: Im Vordergrund telefoniert Schachts Begleiter. Im Hintergrund , im Spiegel des Moskauer Hotelzimmers, sieht man Schacht, um Fassung bemüht, seine Finger nesteln nervös an der Brille (..) Es ist ein Film über unsere Geschichte, der seinesgleichen sucht, was sein Thema, aber auch, was die höchst professionelle fesselnde Machart betrifft.’
